Inspiracją mozaiki była kontemplacja Wcielenia i Narodzenia, tak jak ją przekazuje Święty Ignacy Loyola w Ćwiczeniach Duchownych. Po lewej stronie na górze przeplatające się koła przedstawiają tajemnicę Trójcy Przenajświętszej, która postanawia posłać Drugą Osobę dla zbawienia świata żyjącego w grzechu. Kolory użyte w mozaice są zgodne z symboliką chrześcijańskich artystów, aż do czasów Duccio Buoninsegni (około XIV wieku): czerwony wskazuje boskość, biały Ducha Świętego, a granatowy ludzkość. Złoty promień symbolizuje Jezusa Chrystusa, światło zstępujące do ludzkości, zaznaczonej właśnie granatowym kolorem.
Scena Narodzenia przedstawiona jest w ciemnej grocie, której kolor symbolizuje grzeszny świat, w jakim narodził się Jezus Chrystus. Stojący św. Józef trzyma w ręce różdżkę Jessego, proroczy symbol przodków Mesjasza. Józef patrzy w górę, w stronę prawdziwego ojca Jezusa przedstawionego w tajemnicy Trójcy. Maryja siedzi na szczycie góry, która w Starym Testamencie jest typowym miejscem Bożego objawiania się: Narodzenie jest nowym, wielkim objawieniem Bożym. Maryja ubrana jest w niebieską suknię wskazującą jej ludzkie pochodzenie i w czerwony welon mówiący, że rodząc Jezusa została obleczona boskością. Na ramionach i na czole Maryi widać trzy gwiazdy, które według tradycji Kościoła Wschodniego wskazują jej dziewictwo, w czasie narodzenia i po nim. Jezus jest światłem świata: dlatego też światło bije od Niego i napełnia grotę, w której się narodził; stąd też światło zaczyna napełniać cały świat. Również dlatego gwiazda, która prowadziła Mędrców aż do Betlejem, jest słabo widoczna nad grotą. Jej światło zostało przyćmione światłem Chrystusa.
[Best_Wordpress_Gallery id=”2″ gal_title=”Mozaika Marka Rupnika SJ”] On trzyma w lewej ręce zwój Biblii, która jest Słowem Bożym i wskazuje na samą tożsamość Jezusa, wcielone Słowo Boże. Oczywiście dziecko nie rodzi się z Biblią w ręku, ale zostaje tak przedstawione, by podkreślić, iż Słowo Boże jest pierwszym darem, który Józef i Maryja ofiarują Jezusowi – pierwszą rzeczą, której Go uczą jest posłuszeństwo Słowu Bożemu, będącego wolą Bożą. Poza tym przedstawienie Jezusa ze zwojem w ręce odwołuje się do 10 rozdziału Listu do Hebrajczyków, gdzie Chrystus, zstępując na ziemię mówi: „Oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – abym spełniał wolę Twoją, o Boże”. Następnie Jezus podnosi prawą rękę w geście błogosławieństwa.
Obok Jezusa stoi służąca, która pojawia się w kontemplacji św. Ignacego o Narodzeniu. Jej prawa ręka skierowana w naszą stronę przywołuje nas. Tym gestem zaprasza do wejścia na scenę. Przedstawienie służącej przypomina słowa kontemplacji o Narodzeniu: „Pierwszym punktem jest przypatrywanie się osobom, patrzenie na naszą Panią i Józefa, na służącą i dziecię po Jego narodzeniu, czyniąc się biedaczyną i niegodnym pachołkiem. Patrzeć na nich, kontemplować i służyć im w ich potrzebach, tak jakbym był tam obecny, z całym możliwym uszanowaniem”. Medytacja tej sceny zaprasza do służby Jezusowi Chrystusowi w Jego ludzie.
Ta scena otoczona jest po lewej stronie łukiem, fragmentem absydy, która dla pierwotnego Kościoła znaczyła łono Boże i gdzie zazwyczaj przedstawiana bywała jakaś scena z historii zbawienia. Na prawo widzimy serię prostych linii oznaczających przemijanie czasu- lat, dziesięcioleci, wieków – aż do naszych dni, gdzie Wcielenie objawia się w tabernakulum, umieszczonym po prawej stronie, na końcu mozaiki. Kiedy celebrans znajduje się przy ołtarzu w czasie liturgii eucharystycznej, ponad jego głową widoczna jest figura Dzieciątka Jezus przypominająca, że Wcielenie realizuje się dla nas w Eucharystii. Z tego wszystkiego wynika jasno, że cała ta przestrzeń służy we właściwy sposób tak modlitwie prywatnej, jak i liturgii wspólnotowej.
Adres Kaplicy i Rezydencji św. Piotra Kanizego w Rzymie
Via dei Penitenzieri 20, 00193, Rzym, Włochy
Strona internetowa przedstawiająca dzieło Marka Rupnika S.I: centroaletti.com lub szukając także pod „Marko Rupnik” na YouTube.