Dojrzałość umysłu…
Dwunastoletni Jezus w świątyni
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych.
Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: „Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie”. Lecz On im odpowiedział: „Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca”?
Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
Opowiadanie pt. „O lesie i dziku”
Lis przyszedł pewnego razu do dzika w odwiedziny, gdy ten akurat ostrzył kły na starym dębie. – Co robisz – zapytał zdumiony – przecież nie widać, jak okiem sięgnąć, żadnego niebezpieczeństwa?
– To prawda – odpowiedział odyniec – właśnie dlatego przygotowuję się do walki; bo jeżeli wróg nadejdzie; to trzeba walczyć, a nie dopiero brać się do ostrzenia zębów!
Refleksja
Całe nasze młodzieńcze życie przygotowujemy się do naszego dorosłego życia. W dużej mierze to od tego okresu życia zależy nasza przyszłość. Potrzebny jest zatem młodzieńczy zapał w tym co robimy. Tak jak dzieci mamy tą radością potem zapalać siebie i innych do podjęcia codziennego trudu, gdy już będziemy dorośli. Nasze życie to nieustanna nauka na błędach, ale też i dziękczynienie za życie, które dał nam Bóg…
Jezus wykorzystał swoje młodzieńcze lata do nauki i zdobycia wiedzy, która była mu potrzebna do zrealizowania misji, którą zlecił Mu Jego Ojciec. Całe młodzieńcze lata były podporządkowane tej misji, która dała nadzieję zbawienia dla wszystkich wierzących. Jego misja i działalność na ziemi była możliwa tylko dlatego, że wykorzystał on czas dany mu od Ojca. Tylko wierne pójście za słowem Ojca jest gwarantem naszego zbawienia…
3 pytania na dobranoc i dzień dobry
1. Czy miałeś świadomość ciągłego przygotowywania się do życia?
2. Dlaczego powinien w nas być dziecięcy zapał do życia?
3. Czy masz świadomość pełnienia misji Boga na ziemi?
I tak na koniec…
Nie uczyć człowieka dojrzałego jest marnowaniem człowieka. Uczyć człowieka niedojrzałego jest marnowaniem słów (Konfucjusz)
