“Pomodliwszy się poszedł do kościoła Matki Boskiej de La Mar blisko domu nauczyciela, którego uprzednio poprosił, aby go zechciał przez chwilę wysłuchać w tym kościele. Gdy tam usiedli, wyjawił mu wiernie wszystko, co się działo w jego duszy i jak mało postąpił w nauce z tego powodu. Uczynił też obietnicę wspomnianemu nauczycielowi w tych słowach: Przyrzekam ci, że nigdy nie opuszczę żadnego twego wykładu w ciągu dwu lat, o ile tylko znajdę w Barcelonie dość chleba i wody, aby się móc utrzymać przy życiu. A ponieważ uczynił tę obietnicę z wielką mocą, nigdy już więcej nie odczuwał tych pokus” (Autob. 55).
Ignacy ponownie udaje się okrętem do Barcelony po nowe doświadczenia. Decyduje się poświęcić studiom, przekonany o ich konieczności w niesieniu pomocy innym. od początku jednak napotyka liczne przeszkody. I tak np. kiedy już rozpoczyna studiowanie”. Nachodzą go nowe oświecenia w rzeczach duchowych i nowe rozmiłowanie w nich. A działo się to w taki sposób, że nie mógł się uczyć na pamięć; i choć walczył z tymi myślami, nie mógł ich odpędzić” (Autob. 54). Roztargnienia nasilają się! Ignacy odkrywa i dochodzi do zrozumienia, że jest to nowy sposób kuszenia. Szatan jawi się pod postacią anioła światłości. Brak odpowiedniego rozeznania może być przeszkodą w skutecznym działaniu apostolskim. Ignacy reaguje tak, że”na wielkie zło potrzebne są wielkie środki zaradcze”: modlitwa, a przede wszystkim otwartość i dlatego rozmawia na ten temat ze swoim profesorem, bez osądzania i usprawiedliwiania się, natomiast w całkowitej prawdzie.
Silna wola będzie zawsze jego cechą charakterystyczną, a wierność w małych rzeczach będzie go prowadziła do osiągania większych. “Dobrze sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana” (Mt 25,21). “Pokorni sercem posiądą ziemię”.
Fundamentalny wybór Ignacego, to służyć Panu całą swoją osobą, i konkretyzować tą postawę w życiu codziennym.
Pytania dotyczące twojego życia:
1. Czy przewidujesz skutki, dla twego życia, podejmowanych przez ciebie decyzji?
2. Czy podejmujesz energiczne decyzje wobec pokus lub fałszywych kroków w twoim życiu?
3. Jaki jest stopień twojej odpowiedzialności w pracy zawodowej? W pracy apostolskiej? W twojej formacji?
4. Czy widzisz różnicę w postawie, zawartą w następujących wyrażeniach : chciałbym, spróbuję, jestem zdecydowany? Jeżeli tak to jaką?
Memento
“Prosić Boga, Pana naszego, aby zechciał poruszyć moją wolę i włożyć mi w duszę to, com winien uczynić w stosunku do rzeczy przedłożonej (jako przedmiot wyboru), a mianowicie to, co bardziej jest ku czci i chwale jego, i abym umysłem swoim rozważał dobrze i wiernie i wybierał zgodnie z najświętszą i miłą (nam) jego wolą” (C.D.180).
Słowo Boże do medytacji – Łk 14, 25-33
——————-
Podążając drogą Pielgrzyma, Antonio Betancor SJ
O. Betancor jest autorem opracowania zawierającego 36 medytacji, które oparte jest na wydarzeniach z życia św. Ignacego z Loyoli opisanych w “Opowieściach Pielgrzyma”. Całość nosi wspólny tytuł “Podążając drogą Pielgrzyma”.
Z tych medytacji korzystało już wielu młodych należących do Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego. Każde rozważanie składa się z następujących części: fragmentu z autobiografii Ignacego, komentarza autora, pytań pomocnych w refleksji nad swoim życiem oraz odpowiednio dobranego fragmentu z Pisma św. Uzupełnieniem każdego rozważania jest “Memento”, którego treść stanowią teksty wzięte głównie z ćwiczeń Duchownych, listów Ignacego oraz Konstytucji.
Ponieważ każdy temat stanowi zamkniętą całość, dlatego można go wybierać w dowolnej kolejności. Większą jednak korzyść odniesie ten, kto będzie rozważał wszystkie tematy i to w kolejności podanej przez autora. Byłoby dobrze rozważać jeden temat tygodniowo na spotkaniu grupy WŻCh dzieląc się własnymi doświadczeniami i przemyśleniami.
Skorzystajmy więc z zachęty do przeżycia podanych treści. Jest to okazja do przebycia razem ze św. Ignacym drogi głębokich doświadczeń poczynając od młodości, poprzez prawdziwe nawrócenie i coraz głębsze przeżywanie spraw Bożych we własnym życiu.
