Na dobranoc i dzień dobry – J 9, 1-41

Total
0
Shares

Nie widzieć w rzeczy samej…

Uzdrowienie niewidomego od urodzenia

Jezus przechodząc obok ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym – on czy jego rodzice?

Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale /stało się tak/, aby się na nim objawiły sprawy Boże. Potrzeba nam pełnić dzieła Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać. Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata. To powiedziawszy splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: Idź, obmyj się w sadzawce Siloam – co się tłumaczy: Posłany.

On więc odszedł, obmył się i wrócił widząc. A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze? Jedni twierdzili: Tak, to jest ten, a inni przeczyli: Nie, jest tylko do tamtego podobny. On zaś mówił: To ja jestem. Mówili więc do niego: Jakżeż oczy ci się otwarły? On odpowiedział: Człowiek zwany Jezusem uczynił błoto, pomazał moje oczy i rzekł do mnie: Idź do sadzawki Siloam i obmyj się. Poszedłem więc, obmyłem się i przejrzałem.

Rzekli do niego: Gdzież On jest? On odrzekł: Nie wiem. Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów. A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat. I znów faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: Położył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę. Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu. Inni powiedzieli: Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki?

I powstało wśród nich rozdwojenie. Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: A ty, co o Nim myślisz w związku z tym, że ci otworzył oczy? Odpowiedział: To prorok. Jednakże Żydzi nie wierzyli, że był niewidomy i że przejrzał, tak że aż przywołali rodziców tego, który przejrzał, i wypytywali się ich w słowach: Czy waszym synem jest ten, o którym twierdzicie, że się niewidomym urodził? W jaki to sposób teraz widzi?

Rodzice zaś jego tak odpowiedzieli: Wiemy, że to jest nasz syn i że się urodził niewidomym. Nie wiemy, jak się to stało, że teraz widzi, nie wiemy także, kto mu otworzył oczy. Zapytajcie jego samego, ma swoje lata, niech mówi za siebie. Tak powiedzieli jego rodzice, gdyż bali się Żydów. Żydzi bowiem już postanowili, że gdy ktoś uzna Jezusa za Mesjasza, zostanie wyłączony z synagogi. Oto dlaczego powiedzieli jego rodzice: Ma swoje lata, jego samego zapytajcie! Znowu więc przywołali tego człowieka, który był niewidomy, i rzekli do niego: Daj chwałę Bogu. My wiemy, że człowiek ten jest grzesznikiem.

Na to odpowiedział: Czy On jest grzesznikiem, tego nie wiem. Jedno wiem: byłem niewidomy, a teraz widzę. Rzekli więc do niego: Cóż ci uczynił? W jaki sposób otworzył ci oczy? Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, a wyście mnie nie wysłuchali. Po co znowu chcecie słuchać? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami? Wówczas go zelżyli i rzekli: Bądź ty sobie Jego uczniem, my jesteśmy uczniami Mojżesza. My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza. Co do Niego zaś nie wiemy, skąd pochodzi.

Na to odpowiedział im ów człowiek: W tym wszystkim to jest dziwne, że wy nie wiecie, skąd pochodzi, a mnie oczy otworzył. Wiemy, że Bóg grzeszników nie wysłuchuje, natomiast Bóg wysłuchuje każdego, kto jest czcicielem Boga i pełni Jego wolę. Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia. Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby nic czynić. Na to dali mu taką odpowiedź: Cały urodziłeś się w grzechach, a śmiesz nas pouczać?

I precz go wyrzucili. Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go rzekł do niego: Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego? On odpowiedział: A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył? Rzekł do niego Jezus: Jest Nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie. On zaś odpowiedział: Wierzę, Panie! i oddał Mu pokłon. Jezus rzekł: Przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sąd, aby ci , którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, którzy widzą stali się niewidomymi.

Usłyszeli to niektórzy faryzeusze, którzy z Nim byli i rzekli do Niego: Czyż i my jesteśmy niewidomi? Jezus powiedział do nich: Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu, ale ponieważ mówicie: “Widzimy”, grzech wasz trwa nadal.

Opowiadanie pt. “Kto lepiej widzi?”

4 listopada 1958 roku kardynał Angelo Roncalli został papieżem Janem XXIII. 25 grudnia odwiedzał dziecięce szpitale w Rzymie. Poruszony do łez cierpieniem małych pacjentów zatrzymał się przy łóżku siedmioletniej Carminy Gemma, która wskutek zapalenia opon mózgowych całkowicie oślepła.

– Wiem, ty jesteś papieżem – odezwała się dziewczynka – ale ja nie mogę cię widzieć.Ojciec święty pochylił się nad Carminą, pogłaskał blade ręce dziecka i szepnął: – Moje dziecko, przeważnie wszyscy jesteśmy ślepi.

Refleksja

Nasze życie jest wciąż chodzeniem po omacku. Często mylimy się w naszym postępowaniu, gdyż nie jesteśmy doskonali. Defekty dają o sobie znać każdego dnia. To rodzi pewnego rodzaju frustrację i zniechęcenie do rzeczywistości w jakiej przyszło nam żyć. Gdyby nie nadzieja, która potrafi wiele, wszystko mogłoby się okazać, że nie ma najmniejszego sensu…

Jezus był tym, który nadawał sens życiu każdego człowieka w sytuacji czasami bez wyjścia. Marazm, smutek, bezradność, beznadzieja i lęk perspektywy nieuchronnej śmierci – końca bez sensu, potrafią złamać nie jedno życie. Zły zbiera swoje żniwo. Na szczęście wielu z nas udaje się uciec od takiej wizji życia, bo jest w nas wiara, nadzieja i miłość zaczerpnięta od Jezusa, który widzi co nam potrzeba…

3 pytania na dobranoc i dzień dobry

1. Dlaczego wciąż mylimy się w naszym postępowaniu?
2. Dlaczego frustracja i zniechęcenie są obecne w naszym życiu?
3. Co może pomóc nam w dotychczasowej sytuacji życiowej?

I tak na koniec…

Łatwo jest kochać drugiego człowieka takim, jaki on jest. Trudno jest kochać drugiego człowieka takim, jaki nie jest. Widzieć w nim to wszystko, czym mógłby być, ale jeszcze nie potrafi (Isabel Abedi)

 

Total
0
Shares
(fot. crimson wright / flickr.com / CC BY 2.0)

4 N. Wlk. Postu, Światło w ciemności, J 9, 1-41

Ewangelista Jan przedstawia nam bardzo długą historię o uzdrowieniu niewidomego od urodzenia. Ogólnie trzeba przyznać, że podaje on…

Może spodoba Ci się też...