Oddajcie Bogu to, co należy do Boga…
Sprawa podatku
Uczeni w Piśmie i starsi posłali do Jezusa kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli pochwycić Go w mowie.
Ci przyszli i rzekli do Niego: “Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim Ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?”.
Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: “Czemu Mnie wystawiacie na próbę? Przynieście Mi denara; chcę zobaczyć”. Przynieśli, a On ich zapytał: “Czyj jest ten obraz i napis?”.
Odpowiedzieli Mu: “Cezara”. Wówczas Jezus rzekł do nich: “Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga”. I byli pełni podziwu dla Niego.
Opowiadanie pt. “Majątek”
Po śmierci znanego francuskiego męża stanu, księcia Talleyranda (1754-1838), znanego z przekupstwa i chytrości, a zarazem geniuszu dyplomatycznego, ktoś zapytał o pochodzenie jego majątku. W odpowiedzi usłyszał: “Sprzedawał wszystkich, którzy go kupowali”.
Refleksja
Oddanie Bogu tego, co Mu się należy jest istotą naszej egzystencji. Oddajemy mu naszą cześć i chwałę, uwielbienie i dziękczynienie. Ale jest też obecny w naszym życiu ten element ludzki: “płacenie” tym, którzy mają nad nami władzę ziemską. To napięcie, które istnieje między tym, co boskie i tym, co ludzkie, władzą ludzką i boską oraz dylematy z nim związane nie są sprawą łatwą do rozdzielenia i załatwienia ot tak, od ręki…
Jezus uczy, że rozdzielenie tych dwóch elementów jest ważne, bo upraszcza nasze codzienne egzystowanie. Nie jest łatwo bowiem oddawać Bogu to co boskie tam, gdzie siła oddziaływania ziemskich ułomności i grzechów przeważa i jawnie stoi w konflikcie. To co ludzkie nieraz potrafi przyćmić ideały samego Boga. Jezus wie, że nie jest to łatwe, dlatego to, co boskie powinno być nad tym, co ludzkie. Wszak to człowiek został stworzony przez Boga na Jego obraz i podobieństwo, a nie odwrotnie…
3 pytania na dobranoc i dzień dobry
1. Jak oddać Bogu to, co należy do Niego?
2. Jak postawić granice między tym, co boskie, a tym co ludzkie?
3. Jaka hierarchia wartości Tobą “rządzi”?
I tak na koniec…
Diament ma wartość, kiedy go wydobywasz, kiedy go sprzedajesz, kiedy go ofiarowujesz, kiedy go tracisz, kiedy go odzyskujesz, kiedy zdobi czoło w dniu święta. Nie znam wartości zwykłego diamentu. Bowiem diament dnia powszedniego jest zwyczajnym kamieniem (Antoine de Saint-Exupéry)
