Siać i czekać na owoc…
Przypowieść o siewcy. Cel przypowieści. Wyjaśnienie przypowieści i siewcy
Tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: «Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi; i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedno stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha».
Przystąpili do Niego uczniowie i zapytali: «Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?». On im odpowiedział: «Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, im zaś nie dano. Bo kto ma, temu będzie dodane i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: “Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie zrozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił”.
Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli. Wy zatem posłuchajcie przypowieści o siewcy. Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze.
Posiane na miejsca skaliste oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia, lecz jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane w końcu na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny».
Opowiadanie pt. “Na klęczkach”
Znany pisarz angielski – Hall Caine – napisał opowiadanie o biskupie, który jadąc drogą zauważył skazańca klęczącego na kolanach i tłukącego na drodze kamienie. Biskup zatrzymał się i kazał mu zbliżyć się do siebie.
Potem rzekł: “Życzyłbym sobie, abym tak rozłupywał serca mego ludu, jak ty rozłupujesz te głazy”.
Na to skazaniec odparł, patrząc w twarz duchownemu: “Być może potrafiłbyś je rozbić, Panie, gdybyś tak jak ja pracował cały czas klęcząc na obu kolanach”.
Refleksja
Nie lubimy czekać. Wszystko chcemy od razu, albo w bardzo szybkim czasie. Najlepiej od razu… Tymczasem nie da się uzyskać szybko efektu końcowego. Potrzebny jest na to czas. Nauczenie się dwóch zdań po angielsku nie robi z nas nauczycieli tego języka. Potrzeba systematyczności, wyrzeczeń i przede wszystkim cierpliwości, aby uzyskać upragniony efekt. Tak samo jest ze wszystkim w życiu. Nasze cele osiąga się często poprzez trwanie…
Jezus miał świadomość i mówił, że każda praca zostanie wynagrodzona. Potrzebny jest tylko czas i dobre miejsce, aby zasiane ziarno mogło wzrastać. Aby tak było, potrzebna jest nam rozwaga w tym co planujemy i co robimy na co dzień. Tylko wtedy możliwy jest ostateczny sukces. Często na klęczkach i w pokorze serca można zdobyć więcej, niż “mędrkowanie” na rogach ulic. Obyśmy byli dobrym ziarnem i miejscem rozwoju Bożej miłości działając przede wszystkim w pokorze i cichości serca…
3 pytania na dobranoc i dzień dobry
1. Dlaczego nie lubimy czekać w nieskończoność?
2. Dlaczego warto uczyć się systematyczności?
3. Dlaczego samo mędrkowanie nie wystarcza?
I tak na koniec…
Jeśli chcesz siać na dni, siej kwiaty. Jeśli chcesz siać na lata, sadź drzewa. Jeśli chcesz siać na wieczność, zasiewaj idee! (Napoleon Hill)
