„Trwało to przez dobrą chwilę, a potem poszedł uklęknąć pod krzyżem, który był w pobliżu, aby podziękować Bogu.” (Autob. 31)
Pielgrzym podnosi się i opuszcza brzeg Cardoneru. Teraz klęczy przed przydrożnym krzyżem. Z sercem pełnym wdzięczności, dziękuje Panu za doświadczenia otrzymane od mistrza tak dobrego. W cieniu krzyża, w postawie modlitewnej pamięta słowa Pana: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Łk 9, 23).
– Krzyż Jezusa Chrystusa: droga królewska, która prowadzi do Pana! On jest znakiem i sztandarem, który charakteryzuje uczniów Pana! On(krzyż) czyni Ignacego Pielgrzymem:
Nie pozostawać nigdy tam, gdzie się przybyło. Nie decydować nigdy o sposobie, w jaki Bóg musi postępować z nim, ale iść ciągle drogą naśladowania Chrystusa!
– Krzyż Jezusa Chrystusa: kamień obrazy dla tych, którzy pytają Zbawiciela o Jego wymagania.
– Krzyż Jezusa Chrystusa: niedorzeczność dla tych, którzy pozostają obojętni wobec problemu prawdy, zamknięci na Tajemnicę Miłości.
Ignacy żyje postawą wdzięczności wobec Boga i kontynuuje swoją drogę. Z łaską pielgrzym przemierza nieznane drogi, gdziekolwiek Pan go zaprowadzi.
Pytania dotyczące twojego życia:
1. Czy czujesz strach przed zmianą, ryzykiem, nieznanym? Cy potrafisz przyjmować bez lęku to co nieprzewidziane?
2. Czy akceptujesz poświęcenia związane z „naśladowaniem Chrystusa”? Jak? Przekaż swoje doświadczenia życiowe.
3. Chrześcijanin jest człowiekiem ukrzyżowanym: z sercem w Bogu i ramionami otwartymi na drugich. Co to oznacza dla Ciebie?
4. Co czynisz aby świat był lepszy? Podaj konkretne przykłady.
Memento
„Wyobrażając sobie Chrystusa, Pana naszego, obecnego i wiszącego na krzyżu rozmawiać z Nim (pytając Go), jak to On, będąc Stwórcą, do tego doszedł, że stał się człowiekiem, a od życia wiecznego przeszedł do śmierci doczesnej i do konania za moje grzechy. Podobnie patrząc na siebie samego pytać się siebie: Com ja uczynił dla Chrystusa? Co czynię dla Chrystusa? Com powinien czynić dla Chrystusa? I tak widząc Go w takim stanie przybitego do krzyża, rozważyć to, co mi się wtedy nasunie”.(C.D.53).
Słowo Boże do medytacji – 1 Kor 1,17-25
——————-
Podążając drogą Pielgrzyma, Antonio Betancor SJ
O. Betancor jest autorem opracowania zawierającego 36 medytacji, które oparte jest na wydarzeniach z życia św. Ignacego z Loyoli opisanych w „Opowieściach Pielgrzyma”. Całość nosi wspólny tytuł „Podążając drogą Pielgrzyma”.
Z tych medytacji korzystało już wielu młodych należących do Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego. Każde rozważanie składa się z następujących części: fragmentu z autobiografii Ignacego, komentarza autora, pytań pomocnych w refleksji nad swoim życiem oraz odpowiednio dobranego fragmentu z Pisma św. Uzupełnieniem każdego rozważania jest „Memento”, którego treść stanowią teksty wzięte głównie z ćwiczeń Duchownych, listów Ignacego oraz Konstytucji.
Ponieważ każdy temat stanowi zamkniętą całość, dlatego można go wybierać w dowolnej kolejności. Większą jednak korzyść odniesie ten, kto będzie rozważał wszystkie tematy i to w kolejności podanej przez autora. Byłoby dobrze rozważać jeden temat tygodniowo na spotkaniu grupy WŻCh dzieląc się własnymi doświadczeniami i przemyśleniami.
Skorzystajmy więc z zachęty do przeżycia podanych treści. Jest to okazja do przebycia razem ze św. Ignacym drogi głębokich doświadczeń poczynając od młodości, poprzez prawdziwe nawrócenie i coraz głębsze przeżywanie spraw Bożych we własnym życiu.
