Kościół św. Ludwika Króla Francji (wł. Chiesa di San Luigi dei francesi, , łac. Sancti Ludovici Francorum de Urbe) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.
Świątynia jest kościołem narodowym Francji[1][2].
Kościół znajduje się w ścisłym centrum Rzymu, w okolicach Placu Navona, przy narożniku ulic Via della Scrofa i Via del Salvatore. Kościół dedykowany jest Marii oraz patronom Francji: św. Dionizemu oraz św. Ludwikowi, królowi z dynastii Kapetyngów.
Kościół zbudowany został w latach 1518-1589 w stylu późnego renesansu i wczesnego baroku według projektów Giacomo della Porta; jego budowniczym był Domenico Fontana. Długotrwała budowa świątyni zmusiła do osobistej interwencji Katarzyny Medycejskiej, która wcześniej wykupiła parcelę pod kościół. Kościół jest cennym przykładem sztuki wczesnobarokowej za sprawą bogatego wystroju wnętrza, w którym znajduje się m.in. zespół trzech obrazów poświęconych świętemu Mateuszowi, pędzla Caravaggia.
