„Co do mnie to mówię ci, że nie ma tyle krat i łańcuchów w Salamance, ile bym ja pragnął, i więcej jeszcze, dla miłości Boga”.
„Zdarzyło się w tym czasie, że wszyscy więźniowie uszli z więzienia, tylko ci dwaj towarzysze, którzy z nimi byli, nie uciekli. I kiedy rankiem znaleziono tylko ich samych przy drzwiach otwartych, dało to powód wielkiego zbudowania i spowodowało wiele gadania w mieście. Zaraz też dano im za więzienie cały duży dom, który był w pobliżu” (Autob. 69).
Pielgrzym ze swoimi towarzyszami przebywa w mieście uniwersyteckim, w Salamance. Pozostawił uniwersytet w Alkali po półtorarocznym w nim pobycie. Jednak w Salamance ma kłopoty ze strony Inkwizycji i przebywa w więzieniu 22 dni. Pomimo to wcale nie jest wstrząśnięty. Wprost przeciwnie, trudności pomagalą mu w lepszym poznaniu samego siebie i umacnianiu się w naśladowaniu Chrystusa. Już apostołowie Piotr i Jan przeżywali te same doświadczenia (por. Dz 4). Wolni w więzieniu, wolni w łańcuchach. Ignacy i jego towarzysze nie uciekają z więzienia jak to uczynili inni więźniowie. Miłość nie poddaje się zniewoleniu.
Taka postawa jest próbą na drodze naśladowania Chrystusa: „wzrost i znaczenie zaangażowania pod sztandarem Chrystusa nie mierzy się tylko kryteriami z zewnątrz, albo ze względu na łatwość naturalną, ale bardziej na zadawanej sobie przemocy i na osiąganych zwycięstwach” (św. Ignacy). To jest zwycięstwo, wyzwolenie, które objawia się oczom świata – godność ucznia Chrystusowego.
Pytania dotyczące twojego życia:
1. Czy rozwój twojego umysłu, woli i sumienia wzmaga w tobie prawdziwą chrześcijańską wolność?
2. Jakie trudności i przeciwności mogłyby powstrzymać cię od zaangażowania się w służbę innym?
3. Czy doświadczyłeś wejścia w konflikt z poglądami świata z powodu Chrystusa? Czy to cię czegoś nauczyło?
4. Gdy Jezus ujawnia swoje cierpienia, mękę, krzyż, czy rzeczywiście pragniesz iść za Nim aż do końca?
5. Czy znasz osoby, które cierpią prześladowanie z powodu swej wiary, uczciwości czy obrony sprawiedliwości? Czy jesteś gotowy pomagać im i towarzyszyć?
Memento
„Cierpienia znoszone z powodu Jezusa Chrystusa powinny być cenione jako największe dobrodziejstwa Boże” (św. Ignacy).
Słowo Boże do medytacji – J 15, 18-27
——————-
Podążając drogą Pielgrzyma, Antonio Betancor SJ
O. Betancor jest autorem opracowania zawierającego 36 medytacji, które oparte jest na wydarzeniach z życia św. Ignacego z Loyoli opisanych w „Opowieściach Pielgrzyma”. Całość nosi wspólny tytuł „Podążając drogą Pielgrzyma”.
Z tych medytacji korzystało już wielu młodych należących do Wspólnoty Życia Chrześcijańskiego. Każde rozważanie składa się z następujących części: fragmentu z autobiografii Ignacego, komentarza autora, pytań pomocnych w refleksji nad swoim życiem oraz odpowiednio dobranego fragmentu z Pisma św. Uzupełnieniem każdego rozważania jest „Memento”, którego treść stanowią teksty wzięte głównie z ćwiczeń Duchownych, listów Ignacego oraz Konstytucji.
Ponieważ każdy temat stanowi zamkniętą całość, dlatego można go wybierać w dowolnej kolejności. Większą jednak korzyść odniesie ten, kto będzie rozważał wszystkie tematy i to w kolejności podanej przez autora. Byłoby dobrze rozważać jeden temat tygodniowo na spotkaniu grupy WŻCh dzieląc się własnymi doświadczeniami i przemyśleniami.
Skorzystajmy więc z zachęty do przeżycia podanych treści. Jest to okazja do przebycia razem ze św. Ignacym drogi głębokich doświadczeń poczynając od młodości, poprzez prawdziwe nawrócenie i coraz głębsze przeżywanie spraw Bożych we własnym życiu.
